Het recht op partneralimentatie vervalt als de alimentatieontvanger gaat trouwen of samenwonen (artikel 1:160 BW).
Over trouwen al dan niet kan geen discussie bestaan. Bij samenwonen ligt dit veel moeilijker. Omdat de gevolgen groot zijn, wordt het samenwonen nogal eens verborgen gehouden.
Wanneer de alimentatiebetaler vindt dat er samengewoond wordt, moet hij bewijzen dat:
a. er sprake is van een affectieve relatie van duurzame aard.
b. een samenwoning.
c. een wederzijdse verzorging.
d. een gemeenschappelijke huishouding.
Dit bewijs kan op allerlei manieren worden geleverd. Inschakelen van bijvoorbeeld een privé-detective, een fotograaf of de buren als getuige kan soms zelfs noodzakelijk zijn. Het Gerechtshof Den Haag heeft in dit licht onlangs nog eens bepaald dat het bewijs ook kan worden geleverd door opgenomen gesprekken.
Het blijft echter moeilijk om het bewijs te leveren als de alimentatieontvanger hardnekkig ontkent samen te wonen. Er zal dan veel huiswerk moeten worden gedaan. Een procedure daarover moet goed voorbereid worden. Het kan de moeite waard zijn. Het recht op alimentatie komt bij samenwoning definitief te vervallen. Ook als deze samenwoning in de toekomst eindigt, herleeft het niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten