De nieuwe ‘Wet bescherming erfgenamen tegen schulden’; wat betekent dat?

Iedereen kent die situaties wel: een familielid overlijdt en de woning moet snel worden leeggeruimd. Iedereen helpt en een aantal waardevolle zaken worden snel verdeeld. Op zich begrijpelijk. Hieraan kleven echter wel risico’s. Immers, uit dergelijke handelingen kan door bijvoorbeeld een schuldeiser van de erflater worden gesteld dat er sprake is van een ‘zuivere aanvaarding’ van de nalatenschap. Dit brengt dan met zich mee dat u weliswaar de bezittingen erft, maar ook de schulden met alle risico’s van dien. 

De nieuwe wet beschermt erfgenamen hiertegen. Alleen wanneer er bijvoorbeeld direct wordt overgegaan tot verkoop van een inboedel of onderdelen daarvan of bijvoorbeeld tot de verhuur van een woning, kan nog worden gesproken van een daad die leidt tot ‘zuivere aanvaarding’. Ook wanneer de erfgenamen goederen van de nalatenschap onttrekken aan de schuldeisers, kan dit het geval zijn.

Het advies is dan ook om bij twijfel over de schulden veiligheidshalve toch maar ‘beneficiair’ te aanvaarden om problemen te voorkomen. In dat geval geeft u als erfgenaam aan dat u de erfenis onder een voorbehoud aanvaardt. Als er dan later meer schulden dan bezittingen zijn, dan kan alsnog van de erfenis worden afgezien.

Daarnaast maakt de nieuwe wet het mogelijk dat in het geval iemand de nalatenschap zuiver aanvaardt, dit later wenst terug te draaien, omdat er onverwacht schulden zijn opgekomen van de erflater die voorheen niet bekend of voorzienbaar waren. In dat geval moet de erfgenaam wel binnen 3 maanden na ontdekking van de betreffende schuld een verzoek bij de kantonrechter indienen om toestemming te krijgen om alsnog beneficiair te aanvaarden.

Het advies is dan ook om wanneer u zuiver heeft aanvaard en op dat moment geen wetenschap had van een bepaalde schuld, binnen 3 maanden na de ontdekking daarvan een verzoek bij de kantonrechter in te dienen om alsnog beneficiair te mogen aanvaarden.

Zijn advocatenkosten fiscaal aftrekbaar?

In onze praktijk krijgen wij vaak de vraag of de kosten van rechtsbijstand fiscaal aftrekbaar zijn. Het antwoord is: ja en nee. Of advocatenkosten fiscaal aftrekbaar zijn hangt namelijk af van de soort werkzaamheden die de advocaat verricht.

De kosten die gemoeid zijn met uitsluitend het onderwerp partneralimentatie zijn alleen fiscaal aftrekbaar voor degene die uiteindelijk de alimentatie ontvangt. De kosten die de alimentatiebetaler maakt in verband met de vaststelling van de partneralimentatie of de beëindiging daarvan, zijn – vreemd genoeg – niet aftrekbaar. Eigenlijk is dit een fout in de belastingwetgeving, maar we moeten het ermee doen.

In een echtscheidingsprocedure betreffen de werkzaamheden van een advocaat diverse onderwerpen. Bijvoorbeeld: de echtscheidingsprocedure zelf, de verdeling of verrekening van het vermogen, de verevening van pensioenen, etc. De kosten die hiermee gemoeid zijn, zijn voor beide partijen niet fiscaal aftrekbaar.

Conclusie: degene die advocatenkosten maakt voor het verkrijgen of behouden van partneralimentatie kan die in aftrek opvoeren bij zijn belastingaangifte. Degene die advocatenkosten maakt om deze niet te hoeven betalen, kan de advocatenkosten niet aftrekken.

Wanneer uw advocaat verschillende werkzaamheden voor u verricht in het kader van uw echtscheiding, waaronder ook ter verkrijging van partneralimentatie, is het dus zinvol om hem/haar te vragen om de verrichte werkzaamheden zodanig te specificeren.