Regelmatig krijgen wij echtscheidingsconvenanten onder ogen met daarin opgenomen een zogenoemd 'niet-wijzigingsbeding partneralimentatie'. Een dergelijk beding heeft verstrekkende gevolgen en vaak, gevolgen die de (ex-)echtelieden niet wilden.
Wanneer de echtelieden in het echtscheidingsconvenant een partneralimentatie zijn overeengekomen en een niet-wijzigingsbeding, dan betekent dat dat de partneralimentatie in de toekomst niet gewijzigd kan worden. Dit kan slechts in zeer uitzonderlijke gevallen.
Echtelieden dienen zich dat goed te realiseren. Zo blijf je over het algemeen ook verplicht om partneralimentatie te betalen als je werkloos wordt, als je bedrijfsresultaten sterk teruglopen, als je ziek wordt, als je een nieuwe relatie krijgt met eventueel de geboorte van kinderen, als je ex opeens eigen inkomsten genereert, etc. etc.
Het is daarom van belang om je goed voor te laten lichten over de gevolgen van een niet-wijzigingsbeding. Dit om nare verrassingen in de toekomst te voorkomen!
zondag 27 april 2014
donderdag 3 april 2014
Vooraf uitsluiten van partneralimentatie?
Vaak krijgen wij de vraag of het mogelijk is om de wettelijke verplichting tot betaling van partneralimentatie bij huwelijk vooraf uit te sluiten (nihilbeding). Bijvoorbeeld door het in de huwelijksvoorwaarden op te nemen.
Volgens de wetgever is een dergelijk nihilbeding ongeldig en kunnen de echtelieden elkaar daaraan niet houden (art. 1:400 lid 2 BW). Met andere woorden, je kunt vooraf wel afspreken dat er bij het einde van het huwelijk geen partneralimentatie dient te worden betaald, maar je het bij echtscheiding niet afdwingen bij de rechter.
De Hoge Raad is in 1980 en in 1996 tot hetzelfde oordeel gekomen. Hoewel de rechtbank Zwolle in 2005 nog van oordeel was dat een nihilbeding wél geldig is, heeft de rechtbank Amsterdam in 2013 in de lijn van de wetgever en de Hoge Raad geoordeeld dat een nihilbeding niet geldig is.
Het antwoord op de vraag of een voor het huwelijk afgesproken nihilbeding geldig is, dient over het algemeen dus met 'nee' beantwoord te worden.
(Wel is het mogelijk om in het kader van de echtscheiding afspraken te maken inhoudende dat over en weer wordt afgezien van partneralimentatie.)
Volgens de wetgever is een dergelijk nihilbeding ongeldig en kunnen de echtelieden elkaar daaraan niet houden (art. 1:400 lid 2 BW). Met andere woorden, je kunt vooraf wel afspreken dat er bij het einde van het huwelijk geen partneralimentatie dient te worden betaald, maar je het bij echtscheiding niet afdwingen bij de rechter.
De Hoge Raad is in 1980 en in 1996 tot hetzelfde oordeel gekomen. Hoewel de rechtbank Zwolle in 2005 nog van oordeel was dat een nihilbeding wél geldig is, heeft de rechtbank Amsterdam in 2013 in de lijn van de wetgever en de Hoge Raad geoordeeld dat een nihilbeding niet geldig is.
Het antwoord op de vraag of een voor het huwelijk afgesproken nihilbeding geldig is, dient over het algemeen dus met 'nee' beantwoord te worden.
(Wel is het mogelijk om in het kader van de echtscheiding afspraken te maken inhoudende dat over en weer wordt afgezien van partneralimentatie.)
Abonneren op:
Posts (Atom)